Ekainaren amaieran, beroak estutzen duen edo estutu beharko lukeen orduetan, 3 krak ikusi ditugu Beasaingo “Anzizar Arena” basket pista birmoldatuan entrenatzen.
Ez dute baloia uztaitik sartzera bakarrik jokatzen, sareak saskibaloiko jokalariek nahi duten zarata berezi hori egin arte. Ospetsu “txof” hori. Ariketa arraroak egiten ari dira, ez oso ohikoak, baina badirudi ondo pasatzen dutela, benetan “jolasten” ari direla, haurrek parkean egiten duten bezala. Baina ez, lanean ari dira, eta oso gogor gainera.
Geldialdi batean, galdera batzuk egin genizkien bi beasaindarrei.
BKL: nor zarete?
GN. Iñigo de la Hera (IDL), Dario (DB) eta Gorka Núñez (GN) gara.
Bakoitzak momentu ezberdin bat bizitzen ari da bere bizitzan, baina elkartzen dituen pasio bat partekatzen dute: saskibaloia.
BKL: nondik zatozte?
IDL. Dario Donostiakoa da, eta Gorka eta biok Beasaingoak gara.
BKL: Zerk batu zaituzte orain? Zergatik aukeratu duzue Beasain entrenamendu-zentro gisa?
GN. Saskibaloiak eta entrenatzeko eta hobetzeko gogoak batzen gaituzte. Hirurok amaitu dugu denboraldia, eta uste dugu gehien hobetzeko unea eta gehien entrenatu behar den unea orain dela, udan.
“Talde” horretan, Gorkak “entrenatzaile” lanak egiten ditu, eta Dariok eta Iñigok Gorkak proposatutakoa praktikan jartzen dute.
GN. Oso harreman ona dugu eta hiruron artean gauzak ikasten laguntzen dugu. Uda aprobetxatu nahi dugu hobetzeko, une horretan entrenatzeko eta nekatzeko aukera izaten baita (lehiaketarik ez duzulako). Denbora asko daramagu Dariok eta biok egiten, eta joan den udatik, Iñigok bat egiteko aukera izan zuenetik, hirurok egiten dugu lan.
IDL. Zergatik Beasain? Niri berdin zitzaidan Gorkarekin entrenatzeko beste leku batera joatea (barrez), izan ere, aurten Zarautzen jokatu dut (Eba ligako taldean) eta joan-etorria ez da arazoa niretzat.
(Mikroz kanpo, Dariori algara handia ateratzen zaio, Iñigok (guasa handiarekin) ez baitu beraiekin entrenatzeko arrazoien artean sartu (errealitatetik oso urrun). Beasaingo kiroldegian entrenatzeko arrazoi nagusia erosotasuna da, Gorkaren erosotasuna, etxetik 2 minutura baitago, eta berak programatzen ditu saioak (barre egiten du).
Barreak, txantxak eta giro ona agerian geratzen dira). Amaitzeko, esan du berak ere lotura handia duela Beasainekin eta eroso sentitzen dela etortzen denean.
BKL: Hiruren artean sintonia handia nabari da, eta giro bikaina. Eta hau lagungarria izango da entrenatzeko eta hobeto egiteko, ezta?
GN. Bai, horrela da. Lehen egin duzun galderari erantzunez, ea zergatik etorri garen Beasainera entrenatzera. Ematen digun lasaitasuna, udalak eta BKLk jarri dizkiguten erraztasunak, eta batez ere, polian jarri duten pista berria (eskandaluzkoa) aprobetxatzea. Horrek guztiak ere laguntzen digu.
BKL: Zer helbururekin ari zarete lanean eta zer balorazio egiten duzue daramazuen denborari buruz? Zuen helburuak betetzen ari zarete?
GN. Bai, betetzen ari gara. Ez dugu gogo handirik lantzen ari garenaren xehetasunetan sartzeko, baina oinarrian jokoari aplikatutako egoera fisikoa lantzen ari gara. Azkarrago korrika egiteko, bizkortzeko eta hobeto frenatzeko, norabidea hobeto aldatzeko eta joko-egoeretan aplikatzeko gai izatea. Bi jokalari bizkorrak dira, eta, horregatik, batzuetan pentsa daiteke ez dela hori hobetu beharreko ezaugarria, eta beste batzuetan zentratu beharko genukeela. Baina horrek erdipurdikoa izatearen akatsa eragin diezazuke entrenatutako alderdi guztietan, eta ez da bilatzen duguna.
Helburu oso argiak planteatu genituen iaz eta bete egin genituen, eta aurten iaz utzi genuen lekutik hasi ahal izan gara. Hori oso ondo dago. Aurrerapauso handia eman dugu eta datorren denboraldian islatzea espero dugu.
IDL: ohituta ez nagoen ariketa teknikoak dira, nik inoiz imajinatu eta landu ez ditudan alderdiak dituztenak. Beraz, oso ondo nago, oso gustura nago eta gehien eskertzen dena da dena oso aplikagarria dela jokoari eta egoera desberdinei.
GN: Gozamena da jokalari hauek entrenatzea. Oso garrantzitsua da jokalariaren inplikazioa eta jokalariak erakutsi nahi diezuna ulertzea. Aurten nire bizitzako entrenamendurik onenak egiten ari gara. Jokalariak, gainera, zerbait gustatzen ez zaienean konturatzen dira, badakite esaten, eta oso erraza da haiekin adostasunetara iristea eta denak norabide berean arraun egitea. Oso jokalari bizkorrak dira, bidea aurkitzen laguntzen dutenak, eta behin baino gehiagotan gertatu izan da zerbait planteatu izana eta gero pistan hobetzea elkarrizketaren eta adostasunaren bidez.
BKL: Heren bat aldatuko dugu. Iazko urtea oso gogorra izan da maila guztietan, eta uste dut zuek bezalako kirolarientzat ere bai. Zer moduz eraman duzue? Zerbaitek markatu zaituzte?
IDL: Arraroa izan da. Hasieran pixka bat okerrago egon ginen, pixka bat geldirik egon ginelako, baina gero balantze positiboa egin genuen. Uste dut urte ona egin dugula.
GN: Niri profesionalki ez dit gehiegi eragin, egiten ditudan entrenamenduak distantzitik egiten baititut. BKLn daramadan prestakuntza-talde txikiarekin entrenatzeko orduan eragin dit, ordea. Hor nahiko zorrotzak izan gara arauak betetzeko orduan, eta horrek entrenatzeko eta lehiaketak ematen dizun txinparta edukitzeko orduan eragin digu. Baina, hala ere, uste dut urte ona egin dugula.
BKL: Uste duzue pixkanaka dena normaltasunera itzuliko dela? Edo pentsatzen duzue, nolabait, banaka edo taldean eragingo digula (ohiturak, lana, kirola…)
GN: Ziur baietz, normaltasunera itzuliko garela, horretarako txertatzen ari gara. Baina ziur nago fitxen kopuruak behera egingo duela klub guztietan, gazte askok utzi dutelako, baina tira, denok egingo dugu arraunean eta izan garena izango gara berriro.
BKL: Kirolari zareten aldetik, zer ematen dizue kirolak, oro har, eta basketak, bereziki.
GN: Saskibaloia bizi-eskola bat da, heldu hobea izateko prestatzen zaitu. Bereziki, taldean lan egiten erakusten dizu, zure lankideekin lankidetzan aritzen, noizean behin zure lana sakrifikatzen beste batek distira egin dezan (hori gertatuko da zure lan-bizitzan). Frustrazioa onartzen irakasten dizu, nola, zenbat eta norekin nahi duzun ez jokatzeak, edo beti ez irabazteak edo agian gustatzen ez zaizkizun kideekin edo agian gustatzen ez zaizun entrenatzaile batekin jolasteak.
Gauza desberdinak egitea, irabazten ikastea eta galtzen duzunean “zu” izaten jarraitzea.
IDL: Ni ez nintzateke pertsona bera izango basketean jokatu izan ez banu. Are gehiago, kirol hau aukeratu izan ez banu, Martin De la Hera, (bere anaia eta Beasaingo 3. mailako erdiko atzelaria) izango nintzateke (barrez). Esaldi bat da, baina niretzat “saskibaloia dena da”. Beasaingo mutil bat izanik, BKLtik atera dena, Dariorekin hemen entrenatzen aritzea, Gorkaren ezagutzak aplikatuz, plazera da. Izan ditudan entrenatzaileen laguntzarekin eta sakrifizioarekin (nik hemen lanean eman ditudan orduekin), kirol zoragarri hau hobetu eta goza daiteke.
Une honetan Dariok ere bere ikuspuntua ematen du. 3 urte zituenetik jokatzen du saskibaloian; gauza asko kendu dizkio, baina askoz gehiago eman dizkio (bikotekidea barne). Gozatu egiten du eta bere inguru guztia gozarazi du, eta horrek zoriontsu egiten du.
BKL: Zer zuzentzen diezue kirola egiten jarraitzeko zalantzak dituzten gazteei eta gurasoei, zehazki, saskibaloiari?
GN: jarrai dezatela, kirola osasun fisikoa eta mentala dela, errendimendu akademikoa hobetzen duela frogatuta dagoela, eta saskibaloiak, taldeko kirol guztiek bezala, bizitzen, integratzen eta taldean lan egiten irakasten dizula. Osasuntsua da, hezitzailea, eta bikain osatzen du haur eta gazteen prestakuntza integrala. Dudarik gabe, merezi du.
Elkarrizketa labur hau amaitzeko mezurik onena.
BKL: Barkatu, agian hozten ari zarete. Segi, segi.
Mila esker eta zorte on danoi, batipat zuri Darío 😉